Een liefdevolle 'doei'.

Nu is alles wat we hebben

Nu. Dit moment. Nu meteen. Is alles wat er ooit is. Alles wat je ooit zult hebben. Elk boek over gelukkig zijn gaat over doelen stellen en een plan maken om die te bereiken. Maar als dat je enige doel is, werkt het niet echt. Je kunt miljonair worden als je veertig bent, maar als je dan beseft dat je je relaties met je partner of vrienden niet gelukkig hebt gehouden, voel je je verslagen en geef je jezelf de schuld. Als we leven voor onze doelen, vergeten we te leven in het nu. Alan Watts, de filosoof, legt uit dat je niet alleen naar het einde van een muziekstuk luistert omdat daar alles samenkomt. Je leest niet alleen de laatste bladzijde van een boek voor de climax. Maar in ons leven zijn we zo gefocust op doelen. Je studeert voor examens, zodat je naar een opleiding kunt gaan, zodat je dit kunt verdienen en dit kunt kopen. En dan, als je vijftig bent, vraag je je af: Is dit het nou? Is dit het leven? En je vergeet dat het leven meer is dan een goed muziekstuk. Je zou moeten dansen.

Vertraging en verdragen

Ik houd van koffie en ik herinner me dat ik nooit echt met de trein reis. Zelden, zou je kunnen zeggen. Soms wel. Op een dinsdag, jaren geleden. De 9292OV-app vertelde me dat mijn trein niet om 07:22, maar een minuut later zou vertrekken. Zestig seconden later. Niet precies op tijd, maar iets later. Vertraging, zoals zo vaak. En vertraging scheelt maar een letter met verdragen. Wij verdragen geen vertraging. Vertraging voelt als tegenslag, en tegenslag is ongeluk, en dat willen we vermijden. Daarom verdragen we het niet.

De kracht van verhalen

Het gaat steeds om de verhaaltjes die we onszelf vertellen. Voel nu eens het verleden. Wat is dat? Is dat een fysieke plek die je kunt zien? Is het iets dat je kunt vasthouden? Nee, het zijn verhaaltjes. Je hoort ze omdat je ze in je hoofd vertelt. Jouw verhaaltjes, jouw verleden, jouw hoofd. Verander die verhaaltjes, en je verandert hoe je dat verhaal ervaart. En als je dat gevoel verandert, verandert ook je gedrag. Dan zijn er opeens allemaal opties open in het nu. Om te ervaren wat er nu al is. Om te ervaren dat het er is. Om te ervaren dat nu alles is wat we ooit zullen hebben.

Een wonder van bestaan

Zestig seconden gingen voorbij. Ik hoorde de omroepster de mensen op het station geruststellen. Iedereen dook in zijn telefoon om die ene verloren minuut te vergeten. We leven steeds verder weg van het nu, en de toekomst wordt beïnvloed door het verleden. Ik kwam later aan op mijn eindstation. Niet figuurlijk, maar letterlijk. Ik besloot koffie te halen, omdat ik daar echt van kan genieten. Geen dubbele frappé latte soja glutenvrije koffie, maar gewoon zwart. Groot. Om mee te nemen. De vrouw die mijn bestelling opnam was prachtig. Met een zachte, hese stem vroeg ze hoe ik mijn koffie dronk. Ik antwoordde en ze glimlachte. “Ik ook,” zei ze. Terwijl ze de piston vulde met versgemalen koffie, stelde ze een vraag. Ik moest er even over nadenken. Pas toen ze de tamper pakte om de koffie in de piston te drukken, kwam het bij me op. Op een bankje in de zon zei ik dat ik daar mijn koffie zou opdrinken. Ik betaalde. Ze keek me oprecht aan. Nu. Ze zei dat ik er maar eens van moest genieten. Ik beloofde haar plechtig dit voortaan te doen. Het werd een onverwachte boodschap van vertraging, van verdragen. En ze sprak op een manier die ik waarschijnlijk nog nooit eerder had gehoord. Zachtjes, met een doel, oprecht. “Doei.”

Jij hebt al gewonnen

Het echte wonder is dat een leven vol chronische pijn zomaar kan veranderen als we onszelf een ander verhaal vertellen. Op het moment dat je beseft dat genezing plaatsvindt, kunnen de symptomen zomaar verdwijnen. En dat is zoveel mooier dan alles. Het gaat om de kracht van ons, als mensen. En hier is nog een wonder: het feit dat je dit leest. Het feit dat jij, jij bent. Niet iemand anders. Van alle miljard zaadcellen van je vader won er één. Hoe groot waren die kansen? Hoe groot was de kans dat die zaadcel een van die duizenden eicellen van je moeder vond? Hoe groot was die kans? Je kunt die kansen vermenigvuldigen. Hoe groot is die kans dan wel niet? En hoe groot was die kans bij jouw ouders, jouw grootouders, helemaal terug naar die ene cel waar alles ooit mee begon? Jij staat perfect en compleet aan het einde van die keten van toevalligheden. Het begint bij jou en gaat terug naar die ene cel. Zeven miljard jaar geleden. Dat is een wonder.

Je bent dikker dan je ooit was

We zouden dat moeten onthouden als we onszelf vertellen dat we wat dikker zijn, wat meer geld willen, of de was een dagje laten liggen. Dit is het enige leven en het enige lichaam dat we nu hebben. We kunnen onszelf een ander verhaal vertellen. Vriendelijker zijn voor onszelf. En daarmee ook voor anderen, omdat we het allemaal samen doen. Het is misschien nog moeilijk te onthouden als je je dag door moet komen, dat besef ik me. Maar soms, wanneer we dit ons herinneren, is het goed om even stil te staan en terug te gaan naar het enige moment dat we ooit zullen hebben. Nu. Want alleen het nu heeft de kans om alles te veranderen.

Nu.