Vrije uitloop volwassenen

Onlangs hadden we, mijn partner en ik, tijdens een etentje een onverwachte openbaring: we kwamen als het ware ‘uit de kast’ als DINK’s. Nu denk je misschien: DINK’s, wat betekent dat? Dat dachten wij ook, toen het stel naast ons die term liet vallen. We moesten even lachen: heeft dat iets met seks te maken? Of is het een term voor knappe en getalenteerde mannen? Misschien betekent het wel “Did I Not know”?

Maar nee, niets van dat alles. Het staat simpelweg voor “Double Income, No Kids.” En toen viel het kwartje: dat zijn wij! Twee mannen in een relatie, zonder kinderen, en allebei met een inkomen. Dus ja, blijkbaar zijn wij officieel DINK’s. Yeah! We zijn een week op Curaçao wanneer ik deze blog schrijf. Misschien een voordeel van het zijn van een DINK? In elk geval heerlijk. De zon doet goed en brengt soms nieuwe verfrissende inzichten.

Het beestje moest blijkbaar een naam hebben
Tot nu toe is het voor ons nooit een bewuste identiteit geweest. We hadden er eigenlijk nooit zo bij stilgestaan. Natuurlijk weten we dat we geen kinderen hebben, maar dat daar een heel label voor bestaat, was nieuw voor ons. Terwijl we van ons eten genoten, drong het ineens tot ons door dat dit eigenlijk heel logisch is. Twee mannen in een relatie kunnen natuurlijk net zo goed DINK’s zijn als ieder ander stel zonder kinderen.

Wat ons meteen duidelijk werd, is dat we al die voordelen van het DINK-zijn stiekem al jaren ervaren. De vrijheid om te reizen wanneer we willen, ons geld uitgeven aan dingen waar we blij van worden, of gewoon spontaan een weekendje weggaan zonder oppasproblemen. We hebben allebei onze carrières en vinden het heerlijk om in ons eigen tempo te leven, zonder de druk die kinderen vaak met zich mee kunnen brengen. Het naleven van de afvalkalender valt ons namelijk al zwaar. Dus alle respect en applaus voor alle ouders en opvoeders die dit wél gemanaged krijgen. Het lijkt ons ‘a hell of a job’. Het leven als vrije-uitloop-volwassenen bevalt ons dus harstikke prima.

Maar eerlijk is eerlijk, als twee mannen in een relatie krijgen we niet zo vaak de vraag wanneer we aan kinderen beginnen. Toch voelen we soms de maatschappelijke verwachting dat iedereen uiteindelijk kinderen wil. We hebben vaak genoeg gehoord: “Zouden jullie niet ooit een gezin willen stichten?” Maar voor ons is het juist heel bevrijdend om te kunnen zeggen: nee, dat is niet wat we willen. En dat is helemaal oké. Wat ook oké is als je dit wel wilt.

Het mooie is dat we ook nooit een harde nee hebben uitgesproken. Als een van ons wél een uitgesproken kinderwens had gehad, was de ander daar wel in meegegaan. Maar ook twee zachte nee’s kunnen heel bevredigend werken.

Voor ons voelt het goed dat we ons leven kunnen vormgeven op een manier die bij ons past. We hoeven geen ouders te zijn om voldoening te vinden in wat we doen. In plaats daarvan focussen we ons op andere dingen: persoonlijke groei, onze relatie, onze carrières en vooral het genieten van de vrijheid die we hebben. Het is onze eigen keuze, en daar staan we volledig achter.

Dat brengt me wel tot de gedachte dat andere DINK’s het soms ingewikkelder kunnen hebben. Vaak worden ze geconfronteerd met de druk om aan de traditionele verwachtingen van ouderschap te voldoen, wat kan leiden tot een gevoel van schuld of onzekerheid. En dat vind ik dus heel stom. Je moet het namelijk lekker allemaal zelf weten is mijn idee. En alle besluiten die je neemt zijn helemaal van jou.

De vraag wanneer ze kinderen willen, kan als een constante druk voelen, zelfs als ze gelukkig zijn met hun huidige levensstijl. Voor hen is het misschien een grotere uitdaging om om te gaan met de sociale normen en verwachtingen, vooral als vrienden en familie een andere route lijken te volgen. Toch is het voor iedereen belangrijk om te erkennen dat hun keuzes geldig zijn, of ze nu wel of geen kinderen willen. En dat moet toch maar eens gezegd worden. Of in elk geval worden opgeschreven. Bij deze: je beslist het allemaal lekker zelf en dat is allemaal helemaal oké!

Het draait voor ons om het leven naar eigen normen en waarden. Jouw leven, jouw voorwaarden. We willen ons leven zo vormgeven dat het bij ons past. Wij hoeven geen ouders te zijn om voldoening te vinden in wat we doen. In plaats daarvan focussen we ons op andere aspecten zoals persoonlijke groei, onze relatie, onze carrières en vooral het genieten van de vrijheid die we hebben.

Dus ja, wij zijn twee mannen in een relatie, zonder kinderen, met twee inkomens. En blijkbaar zijn we officieel DINK’s. Wat ons betreft blijven we lekker Denken In Nieuwe Kansen. En als we dan iets bedacht hebben geeft DINK mij dé betekenis; ‘Do It Now, Kev!’